Op de toppen van zijn kunnen, kan Ajax met een wedstrijd doen wat het wil. Aan de Beatrixstraat in Breda kijken de aanhangers van NAC op 6 februari 1972 met open mond toe hoe de Amsterdammers jongleren met hun favorieten. Het is goochelarij en acrobatiek wat de kampioen van Europa laat zien. ‘Hogeschoolvoetbal’, schrijft een krant en een ander dagblad constateert dat Ajax als een tornado over het veld ging. Trainer Ben Peeters van NAC, die met Feyenoord in 1969 de dubbel won, maar toch plaats moest maken voor Ernst Happel, spreekt van ‘weergaloos voetbal in een ongelooflijk tempo.’
Dick van Dijk maakt in Breda zijn eerste en Ajax’ derde doelpunt. NAC-doelman Jan de Jong zal op de linker doelpaal botsen en daardoor zijn linkerbeen breken. [Bert Verhoeff, Nationaal Archief/Anefo, 925-3663]
‘ROT OP CRUIJFF’
Ajax wint met 5-2 en NAC komt daar goed mee weg. Omdat Ajax na een kwart wedstrijd, waarin het naar een 4-0 voorsprong raast, kalm aan gaat doen en scheidsrechter Charles Corver lankmoedig is voor de tureluurs gespeelde Brabanders. Daar komt nog heibel van, want Cruijff pikt het niet wanneer invaller-keeper Mari van Dongen hem ongestraft bij de benen mag pakken, terwijl NAC vrijwel meteen daarna een strafschop cadeau krijgt.
De Europees voetballer van het jaar gaat verhaal halen bij Corver, maar die reageert zwaar geïrriteerd. ‘Rot op Cruijff’, zegt de scheids met een gebaar van wegwezen. Johan weet niet hoe het heeft en zegt: ‘Pardon, voor u is het nog altijd meneer Cruijff.’ Corver pakt zijn notitieboekje en geeft de mondige Ajacied een officiële waarschuwing.
Op de 0-1 van Piet Keizer in de tiende minuut volgen in nog geen kwartier tijd de 0-2 van Wim Suurbier en de 0-3 en 0-4 van Dick van Dijk. De ongelukkige NAC-keeper Jan de Jong knalt bij Van Dijks eerste goal tegen een doelpaal en breekt een been. Zijn vervanger Van Dongen komt met angst en beven het veld in, maar heeft het geluk dat Ajax besluit om het na rust zuinig aan te doen.
‘AJAX HA-HA-HA’
Het sein tot vertragingsvoetbal komt van Piet Keizer die uit stilstand begint te passen. De rest volgt, tot afgrijzen van publiek en pers. Dagblad De Tijd meent dat ‘de absolute meesters van de voetbalsport’ zich hebben verlaagd tot ‘een vervelende, gênante en landerige demonstratie van anti-voetbal’. Ajax laat de bal tergend langzaam rondgaan en speelt ‘m om de haverklap terug naar Heinz Stuy. De keeper rolt ‘m vervolgens naar een verdediger en krijgt ‘m na een tijdje rondspelen weer retour. Tot vervelends toe. Het publiek vergeet de Amsterdamse show van de eerste helft en begint te morren. ‘Ajax ha-ha-ha’, galmt het op zeker moment zelfs door het stadion van NAC. Het ongenaakbare Ajax moet er om lachen.
Piet Keizer opent uit een moeilijke hoek de score tegen NAC tijdens een demonstratie van Amsterdams hogeschoolvoetbal. [Bert Verhoeff, Nationaal Archief/Anefo, 925-3662]
