Actueel

‘Lieve meneer Coen, wat vind ik het erg dat u dood bent’

  • Column
  • 04 januari 2021
  • door Jaap Visser
D

De onheilstijding komt op dinsdag 4 januari 2011 niet geheel onverwacht, maar de schok in Rotterdam, wat heet, in heel het land, is er niet minder groot om. Coen Moulijn is dood. Er worden spontaan bloemen gelegd bij het standbeeld van de beminde voetballer voor de Kuip en bij de herenmodezaak Moulijn aan de Langenhorst. Deze gedenkplekjes zullen aangroeien tot ware bloemenzeeën.

 

Rotterdam, 27 augustus 1961, Feyenoord-Sparta 3-0. Coen Moulijn ten voeten uit, onhoudbaar aan de linkerzijlijn. [Piet Bouts]

 

Coen Moulijn, uit de volksbuurt het Oude Noorden, geboren op 15 februari 1937, was een publiekslieveling die zijn gelijke niet kende. De Kuip was dol op de kleine, linksbenige pingelaar, de koddige dribbelaar die menige back met schijnbewegingen vanuit de heup en een groot acceleratievermogen tot wanhoop dreef. Moulijn maakte in de jaren vijftig als aangever van de goalgetters Cor van der Gijp en Henk Schouten deel uit van Feyenoords wondervoorhoede, werd in de jaren zestig vier keer landskampioen en won in 1970 de Europa Cup en de wereldbeker, een jaar later nog een vijfde landstitel en werd in 1972 op handen zijn stadion uitgedragen.

Altijd zou Coentje in de buurt van Feyenoord blijven, bij thuiswedstrijden meelevend vanaf zijn vaste stoel in de box van zakenman en vriend Willem van ’t Wout: het Oude Noorden. Op nieuwjaarsmorgen 2011 is hij getroffen door een herseninfarct, drie dagen later eindigt zijn leven in het Erasmus MC. Velen denken dat Moulijn kapot is gegaan aan het verlies van zijn gehandicapte zoon Raymond in de zomer van 2010, maar Adrie Moulijn stelt vast dat haar Coen nog vast van plan was leuke dingen in het leven te doen. Met haar.

Rotterdam, 4 januari 2011. Na de dood van Coen Moulijn ontstaat een bloemenzee rond het standbeeld van Coen bij de Kuip. [ANP]

 

De weduwe wordt overstelpt met wel duizend brieven, lieve brieven en de liefste is van een jochie van negen jaar, dat schrijft: ‘Lieve meneer Coen, wat vind ik het erg dat u dood bent. Mijn moeder is ook dood en die was 33 jaar. U hebt Feyenoord groot gemaakt, dus u komt in de Hemel. Als u mijn moeder tegenkomt, zeg dan dat ik van haar hou.’

Op zaterdag 8 januari 2011 zal rouwend Rotterdam de clubicoon die zoveel vertier bracht in de decennia van de wederopbouw, uitgeleide doen. Nog één keer zal de legendarische linksbuiten massaal worden toegejuicht tijdens een ereronde door de stad, vanaf de Kuip over de Erasmusbrug de Coolsingel op. Zijn uitvaart, zal oud-premier en Coens buurman Ruud Lubbers tegen Adrie Moulijn zeggen, is als een staatsbegrafenis.

Rotterdam, 9 juni 1972, Feyenoord-Uruguay 0-0. Bloemen voor Coen voorafgaande aan zijn afscheidswedstrijd in de Kuip. [Nationaal Archief/Anefo, 925-6585]

 

Kick uitgevers heeft in de afgelopen jaren meerdere boeken uitgegeven over Feyenoord, waarin Coen Moulijn een belangrijk aandeel heeft. 

Deel deze pagina:

Meer actualiteiten